تماس تصویری در دوران کرونا جراحی های زیبایی را افزایش داد - دنیای ویدئو

به گزارش ایران، این خبر نتیجه حاصل از یک مطالعه روانشناسی گسترده است که نشان می دهد ابزارهای موبایلی مخصوص دورکاری و تماس های تصویری که در جریان قرنطینه خانگی طی دو سال گذشته بسیار فراگیر شدند، برای نخستین بار این فرصت را فراهم کردند که انسان ساعت ها تصویر ویدیویی صورت خود را مشاهده کند و در نهایت تصور او نسبت به خودش عوض گردد. شادی کوروش از استادان دانشگاه پزشکی هاروارد این هفته برای نخستین بار اختلال مذکور را معرفی کرد و شرح داد این پدیده که با نام بدشکلی زوم شناخته می گردد، در جریان همه گیری ویروس کرونا و افزایش برقراری تماس های تصویری در فضای مجازی ایجاد شده و در کل باعث شده است اندازه رضایتمندی مردم از خودشان کاهش یابد.

رضایتمندی شخصی مجازی

اوایل سال 2020 میلادی که کرونا تقریباً همه کشورهای دنیا را درگیر نموده بود بسیاری از شرکت های عظیم از کارمندان خود درخواست کردند با دورکاری و انجام وظایف شغلی از داخل منزل، جلو شیوع هرچه بیشتر این ویروس را بگیرند. این اتفاق باعث شد محبوبیت اپلیکیشن های مخصوص برقراری تماس های تصویری و کنفرانس های ویدیویی افزایش یابد و به همین دلیل اپلیکیشن زوم که دسامبر 2019 تنها 10 میلیون کاربر ماهانه داشت، ماه گذشته گفت که میانگین تعداد کاربران فعال آن از 500 میلیون نفر هم فراتر رفته است و این افراد طی یک سال گذشته به وسیله این اپلیکیشن 3.3 تریلیون دقیقه تماس برقرار نموده اند. اپلیکیشن تیمز مایکروسافت که کارایی مشابه دارد هم هر ماه بیش از 150 میلیون کاربر را تحت پوشش قرار می دهد و تعداد مشترکان آن طی یک سال گذشته رشد 900 درصدی را تجربه نموده است. این اعداد و ارقام نشان می دهد که کاربران دنیای در دوران پساکرونا هم همچنان دورکاری در دنیای مجازی را ترجیح می دهند و اپلیکیشن های ویدیویی را اولویت اصلی خود برای برقراری ارتباط با دیگران می دانند. اما دکتر کوروش از این اتفاق رضایت چندانی ندارد. او این هفته طی مصاحبه ای گفت: از ابتدا این نگرانی وجود داشت که زمان صرف شده در دوربین ها تأثیرات منفی بر ادراک آنها از ظاهرشان برجا بگذارد.

او کنفرانس های مجازی به وسیله دوربین تلفن همراه را به قرار گرفتن طولانی مدت در مقابل آیینه تشبیه می نماید و بر این باور است که در این فضای مجازی کاربران به بازتاب واقعی خود نگاه نمی نمایند و در اصل متوجه نمی شوند که این یک آیینه مخدوش شده است. او می گوید، عواملی مانند زاویه دوربین و اندازه نزدیکی کاربر به لنز باعث می گردد افراد در تصاویر مجازی با ظاهر واقعی خود روبرو نشوند. کوروش در شروع همه گیری ویروس کرونا در انواع مشاوره هایی که ارائه می کرد با نوعی الگوی عجیب روبرو شد که بین مردم رواج پیدا نموده بود. او در این خصوص گفت: در شرایطی که مردم تشویق می شدند برای جلوگیری از شیوع هرچه بیشتر ویروس کرونا اپلیکیشن های مجازی و ابزارهای موبایلی را مورد استفاده قرار دهند، اندازه تمایل آنها برای انجام جراحی های زیبایی هم افزایش یافت.

دانشگاه هاروارد در یک آنالیز مجزا نشان داده بود که در جریان همه گیری ویروس کرونا اندازه درخواست مردم برای انجام جراحی های زیبایی به شکل غیرمعمول بیشتر شده است. او گفت که درخواست های خاص برای انجام عمل زیبایی بینی یا صاف کردن چروک های پیشانی از شایع ترین مواردی بود که همزمان با شیوع گسترده ویروس کرونا و افزایش وابستگی به اپلیکیشن های مجازی بیشتر شد. کوروش در ادامه شرح داد: مردم از افتادگی پوست در قسمت تحتانی صورت و گردن شکایت داشتند. ما می پرسیدیم آیا این به دلیل نگاه کردن طولانی به صورت خود هنگام برقراری تماس های تصویری است که از زاویه های مختلف، چهره خود را مشاهده می نمایند و البته در بسیاری از موارد مراجعه نمایندگان شرح دادند که دلیل اصلی تمایل آنها به انجام عمل زیبایی همین بوده است.

گفتنی است که در ماه مارس امسال میلادی جراحان پلاستیک انگلیسی گفتند اندازه مراجعه به آنها برای انجام عمل های زیبایی رشد 70 درصدی داشته است.کوروش و گروه او به طور عمیق تر به آنالیز این موضوع پرداخته اند تا دریابند که چطور دوربین های مخصوص گوشی های هوشمند و رایانه های لوحی می توانند تصاویر مربوط به صورت کاربران را مخدوش نمایند تا در نهایت اندازه رضایتمندی آنها از چهره واقعی شان کاهش یابد. او در ادامه گفت: زمانی که از فاصله نزدیک عکس می گیرید، بیشتر در معرض تحریف تصویر هستید. ما با آزمایش روی یک دوربین جلو گوشی هوشمند متوجه شدیم که هر چه بیشتر به لنز دوربین نزدیک باشیم، اعوجاج تصویر بیشتر خواهد بود و این اتفاق در حالی صورت می گیرد که تمایل کاربران امروزی به گرفتن عکس سلفی یا نشستن در فاصله کم از دوربین لپ تاپ بیشتر شده است.

عوارض دورکاری

هم اکنون که شرایط ناشی از انتشار ویروس عالم گیر کرونا بهتر شده است بسیاری از گروه های تحقیقاتی، شرایط مردم در این بازه زمانی حدود دو سال را مورد آنالیز قرار داده اند. تعداد زیادی از کارشناسان به این نتیجه رسیدند که تماس های ویدیویی روزانه باعث شده است استرس و خستگی مفرط در افرادی که دورکاری می نمایند بیشتر گردد و ماه ها پس از انجام جلسات، سخنرانی ها، همایش ها و گردهمایی های مجازی به دلیل رعایت فاصله اجتماعی هم اکنون با گروه های وسیع کارمندانی روبرو هستیم که اصطلاحا با پدیده موسوم به خستگی تماس ویدیویی روبرو شده اند و در اثر تعاملات مکرر و طولانی با همکاران یا همکلاسیان مجازی، در نوعی انزوا یا خستگی مفرط روانی به سر می برند.

دکتر ایرنه مانزلا از دانشگاه پلایموث انگلیس گفت که آنالیز های اولیه این نوع عارضه روانی روی افرادی را که در طول روز بیش از 5 ساعت با اپلیکیشن های ویدیویی در ارتباط بودند، تأیید می نماید و نشان می دهد که ارتباط به شکل ویدیویی بیشتر از ارتباطات متنی یا صوتی مبتنی بر دنیای مجازی روی مغز انسان تأثیر می گذارد. لیبی ساندر از محققان دانشگاه کوئینزلند استرالیا هم در این خصوص شرح داد که هیچ کس دوست ندارد برای مدت طولانی به چهره خود نگاه کند و این اتفاق که در جریان برقراری کنفرانس های ویدیویی برای گروه وسیعی از افراد اتفاق افتاده است، آنها را با نوعی اختلال روبرو نموده است.

کارشناسان بر این باورند که سرخوردگی فزاینده ناشی از کنفرانس های ویدیویی طولانی و هر روزه ممکن است چالش های گسترده تری را در شرایط قرنطینه برای افراد ایجاد کند. در این راستا، یک نظرسنجی که به تازگی به وسیله مؤسسه گالوپ صورت گرفته است نشان می دهد از مجموع افرادی که طی یک سال گذشته دورکاری می کردند 60 درصد آنها احساس نگرانی می نمایند و 45 درصد آنها شرح دادند که بحران کرونا و خانه نشینی طولانی به سلامت روانی آنها و اعضای خانواده آسیب رسانده است. در مجموع از آنجایی که ویروس کرونا هنوز ریشه کن نشده است و بسیاری از کشورها به صورت گسترده با آن درگیر هستند، شرایط دورکاری همچنان ادامه دارد و محققان در پی روش های مختلف هستند تا از این طریق بتوانند عوارض ناشی از دورکاری و استفاده مکرر از اپلیکیشن های ویدیویی را کمتر نمایند.