سفرنامه قشم و هنگام، سرزمین افسانه ای خلیج فارس - دنیای ویدئو

جزیره قشم، وسیع ترین جزیره خلیج فارس، یکی از زیباترین و مهم ترین مقاصد گردشگری کشورمان است. نیمه دوم سال که هوای بیشتر نقاط شمالی کشورمان سرد و برفی است، سواحل و جزایر خلیج فارس از برترین نقاط کشور برای گذراندن اوقاتی خوش و گردشگری هستند. امروز با سفرنامه ای کوتاه به سوی جزیره قشم با شما هستیم. با خبرنگاران همراه باشید.

ساعت کمی از 2 بعدازظهر گذشته است که به ایستگاه راه آهن تهران وارد می شوم. تقریبا همه همسفران قبل از من رسیده اند. بعد از سلام و احوال پرسی پرشور با دوستان به سمت سالن انتظار می رویم که تا ساعت 15:30 که قطار حرکت خواهد نمود در کنار هم انتظاری شیرین را تجربه کنیم.

کوپه اختصاصی ما مثل یک بازار شام شلوغ شده است!

هفت آدم بزرگ، با هفت صندلی و زیرانداز، سه چادر و یک عالمه خرت و پرت و وعده های غذایی برای دو روز همه و همه در یک کوپه در کنار هم قرار گرفته اند تا سفرمان را شروع کنیم.

البته ما دو تخت هم از کوپه کناری برای خواب شب رزرو کردیم. حدود 20 ساعت بعد، کمی پیش از ظهر با حسی وصف نشدنی وارد ایستگاه راه آهن بندرعبارس می شویم.

زمان را از دست نمی دهیم تا از برنامه مان عقب نیفتیم. از محوطه ایستگاه یک تاکسی ون دربست می گیریم و به سمت اسکله شهید حقانی که نقطه شروعین بخش سفر دریایی ما است می رویم. هفت بلیط برای قشم می گیریم و سوار اتوبوس دریایی (لنج های پرسرعت) می شویم. حدود بیست دقیقه طول می کشد تا به اسکله شهید ذاکری قشم برسیم. طبق برنامه قرار است که سه شب اول را در جزیره هنگام کمپ بزنیم. پس بدون معطلی یک وانت هایلوکس اجاره می کنیم تا ما را از اسکله شهید ذاکری به اسکله کندالو در قشم ببرد. چهار نفر از ما در ماشین جا می گیرند و من و دو هم سفر دیگرم در عقب ماشین می نشینیم و دودستی بند ماشین را می چسبیم تا سرعت بالای ماشین باعث پرت شدن ما از آن نگردد! در اسکله کندالو مشغول پیاده کردن وسایل می شویم که یعقوب، یکی از اهالی باعشق جزیره هنگام را دیدار می کنیم. بعد از یک خوش و بش با قایق یعقوب به جزیره هنگام می رویم تا در یکی از بخش های ساحلی کمپ بزنیم.

درست در هنگام غروب به جزیره می رسیم. از آخرین باری که اینجا بودیم 11 ماه می گذرد و ما هم مثل بچه هایی که پس از یک سال دوری به خانه برمی گردند احساس شادی می کنیم و به جای هیزم جمع کردن و آتش روشن کردن در شب اول از اجاق گاز کمپی خود استفاده می کنیم.

بقیه شب را با تماشای دریا و تنفس هوای پاک و خنده های از ته دل می گذرانیم. حوالی نیمه شب است و نسیم ساحلی خنک تر شده و ما خسته از دو روز در مسیر بودن به کیسه خواب خود پناه برده و زیپ چادر را می بندیم و با سمفونی زیبای امواج خلیج به خوابی شیرین و عمیق فرو می رویم.

ساعت کمی مانده به شش صبح که با صدای پهلو گرفتن یک قایق درست زیر چادر بیدار می شوم. زیپ چادر را تا نصفه باز می کنم. یکی از قایق های محلی است که در پی گروهی از طبیعت گردها آمده است تا آن ها را به دریا ببرد تا از آنجا طلوع خورشید را ببینند. هوای سردی از زیپ نیمه باز چادر به داخل سرازیر می گردد. تنها چیزی که می تواند در این سرما من را از کیسه خواب گرم و نرم بیرون بکشد، عشق به تماشای طلوع و جادوی طبیعت است. پس زمان را از دست نمی دهم. دوربین و سه پایه را برمی دارم و از چادر بیرون می روم. خیلی زود خودم را به بالای تپه می رسانم تا از زیباترین زاویه محو تماشای این طلوع همواره زیبا بشوم.

دانلود ویدیو با کیفیت 720 | 360

بعد از طلوع آفتاب و بیدار شدن همه بچه ها، وقت تدارک تماشا صبحانه می رسد. کار تیمی و یک صبحانه لذیذ در برترین نقطه جهان! بعد از صبحانه مایوها را می پوشیم و به آب می زنیم. آب این سواحل مرجانی به قدری شفاف است که به راحتی و در عمق کم می توان زیباترین و بکترین جلوه های زندگی در اعماق دریا را نگاه کرد. فقط باید مراقب طوطیاها که لابلای سنگ ها و مرجان ها جا خوش می نمایند باشید و هرگز بدون صندل و با پای برهنه وارد آب نشوید.

دانلود ویدیو با کیفیت 720 | 360

بقیه روز به بازی های ساحلی و تهیه ناهار و قدم زدن و جمع آوری چوب برای آتش شب و تماشای غروب می گذرد و بعد از شام هم ساز و آواز دور آتش و شوخی و خنده و موزیک و چای آتشی و در نهایت سکوت شب و خوابی آکنده از آرامش در ساحل ...

روز بعد حوالی ظهر با قایق یعقوب، ساحل را به مقصد یک نخلستان قدیمی و متروکه ترک می کنیم. اما سر راه یک توقف یک ساعته در بازارچه ساحلی که در طرف دیگر جزیره است می کنیم و بعد از خرید سوغاتی و خوردن سمبوسه های داغ محلی ماهی و میگو دست پخت خواهر یعقوب و پلوماهی و پلومیگوی بی نظیر مادرش و کمی بازی کردن با دختر بانمک او، راه خود را با قایق به سمت نخلستان ادامه می دهیم، تا سومین شب را در محیطی مرموز و رویاگونه کنار برکه آبی که محل سیراب شدن غزال های زیبای جزیره است کمپ بزنیم.

بزرگ ترین مزیت نخلستان وفور چوب خشک و کنده های نخل برای آتش شب است. فردا بعد از صبحانه عمران با وانتش به نخلستان آمد تا به اسکله برویم و جزیره را به مقصد قشم ترک کنیم.

صبح اول وقت به صالح زنگ می زنم و خبر آمدنمان به قشم را می دهم. ناهار را مهمان دستپخت بی نظیر همسرش هستیم و شب هم در روستای زیبای آن ها کمپ می زنیم. طوری پای تلفن ابراز خوشحالی می نماید که حس می کنم برادرم آن سوی خط است. او صبح ها معلم روستا است و از ظهر تا شب سوپرمارکت خود را اداره می نماید. او همه چیز در مغازه خود دارد به جز دخانیات که این فقط یکی از جلوه های انسانیت و روح متعالی او است.

حدود ساعت دو بعدازظهر به روستای چاهو می رسیم و مستقیم به سراغ صالح می رویم. استقبال گرم او و دست پخت خوشمزه همسرش خستگی سفر را از تن ما به در می نماید. ناهار برای ما خوراک کوسه و میگوی ریز با پلو و سالاد شیرازی تدارک دیده اند.

بعد از ناهار و تماشا دختر کوچولوی ناز و خجالتی صالح و خرید مایحتاج به قسمت بکر و خلوت روستا می رویم و کمپ را به پا می کنیم و به تماشای غروب می نشینیم.

آخرین صبح زیبای جزیره می رسد و مشغول تدارک آخرین صبحانه هستیم که صدای موتور صالح و نان تازه محلی خوشمزه ای که همسرش صبح زود پخته است ما را غافلگیر می نماید.

بعد از صرف صبحانه و پک کردن وسایل با یک تویوتا هایلوکس که صالح برای ما فرستاده اول به روستا برای خداحافظی با این خانواده دوست داشتنی می رویم وبعد به سمت بندر لافت حرکت می کنیم تا از آنجا با لندیگراف (خودروبر دریایی) به بندر پل در بندرعباس برویم و بعد خود را به راه آهن برسانیم.

دوباره در ایستگاه قطار هستیم. باز هم کوپه شلوغ و به هم ریخته، این بار با چهره های آفتاب سوخته و بدن های خسته ولی با انرژی به سمت تهران حرکت می کنیم.

برای مشاهده تجربه های سفر من صفحه اینستاگرام mckhak را دنبال کنید.