احوال پرسی با چاشنی آنفلوآنزا - دنیای ویدئو

احوال پرسی با چاشنی آنفلوآنزا

نویسنده: مهدیه آقازمانی

هشدار پزشکان :آنفلوآنزا با دست دادن و روبوسی به آسانی منتقل می گردد

شاید برایمان خیلی سخت باشد بسیاری از عادت هایمان را که سال هاست با آن زندگی می کنیم، کنار بگذاریم اما اگر بدانیم خطر در یک قدمی ما واقع شده است، شاید کمی کوتاه بیاییم. خیلی ها حاضرند خطر را به جانشان بخرند اما تغییر ننمایند. دکتر ناظمی می گوید: ما در روان شناسی اجتماعی سه بخش داریم: بخش عقاید، نظرات و افکار. خیلی سخت است. در واقع این دو نگرش ما را تشکیل می دهند چون عنصر شناختی، عاطفی و عنصر روانی دارند. ولی نظر فرق می نماید. نظر پایه ای و عمیق نیست و در ما رشد نموده است. به طور مثال ممکن است نظر من در خصوص کشور آمریکا خوب باشد اما اتفاقی که در آمریکا افتاد. سبب گردد نظر من به راحتی تغییر کند. دکتر نظامی بعد از شرحاتی که می دهد به تغییر فرهنگ اشاره می نماید: ممکن است دست دادن و روبوسی کردن جزو فرهنگ ما شده باشد اما می توانیم برای کوتاه مدت تغییر کنیم. اگر دقت کنیم، می بینیم که در جامعه، نسل تازه کمتر این کار را انجام می دهند و از این طریق می توانیم نظر والدین را هم تغییر بدهیم. دکتر نظامی معتقد است همه ما در مقابل تغییر مقاومت می کنیم. خیلی ها می گویند ما حتماً باید دست بدهیم یا روبوسی کنیم و الا طرف مقابل فکر می نماید ما خودمان را گرفتیم یا می خواهیم به او بی اعتنایی کنیم و همین باعث مقاومت می گردد. ما یک شرایط عادی داریم و یک شرایط غیر عادی. وقتی در یک شرایط غیرعادی قرار گرفتیم باید رفتارمان را کنترل کنیم و الا شاید اتفاقات جبران ناپذیری به وقوع بپیوندد.

با مردم صادق باشیم

شاید درست نباشد که بگوییم ایجاد تغییر در رفتار افراد کار سختی است چون تغییر در رفتار افراد جامعه به مرور زمان امکان پذیر است اما چیزی که کمی خوش بینانه به نظر می رسد، تغییر رفتار در کوتاه مدت است. دکتر محیط هم اعتقاد دارد خیلی خوش بینانه است که در یک زمان کوتاه بتوانیم رفتارهایی که در طولانی مدت در مردم نهادینه شده را تغییر بدهیم اما اگر واقعیت بهداشتی را با صداقت با مردم در میان بگذاریم و بگوییم چه خطری آنها را تهدید می نماید و از چه کارهایی در این شرایط باید اجتناب نمایند، در واقع این کار باعث تغییر رفتار در کوتاه مدت خواهد شد. به شرطی که راستی و درستی پیغام را مستمع یا بیننده احساس کند. دکتر ناظمی هم تغییر رفتار کل جامعه را در کوتاه مدت خوش بینانه می داند اما معتقد است: اگر ما بتوانیم در 40 درصد، 30 درصد و یا حتی 20 درصد جامعه تغییر ایجاد کنیم، کار بزرگی نموده ایم. وی نقش رسانه ها را در این تغییر بسیار موثر می داند: به نظر من رسانه ها و خصوصاً تلویزیون می تواند نقش اصلی را در تغییر رفتار مردم ایجاد کند و برای اینکه این تاثیر گذاری بیشتر گردد، باید پیغام ها مرتباً تکرار گردد.

رسانه ها الگوسازی می نمایند

ما بسیاری از الگوهایمان را به وسیله رسانه ها مثل تلویزیون انتخاب می کنیم. اگر یک هنرپیشه را دوست داشته باشیم، سعی می کنیم مثل او رفتار کنیم، لباس بپوشیم و حتی حرف بزنیم. دکتر ناظمی می گوید: ما با الگوهایمان همچون سازی می کنیم واین الگو می تواند یک الگوی هنری، ورزشی و یا حتی سیاسی باشد. تلویزیون و یا حتی دیگر رسانه ها می توانند با نشان دادن این الگوها و رفتارهایی که مدنظر ما هست تاثیر زیادی روی مردم بگذارند. دکتر محیط همه رسانه ها را برای تاثیر گذاری موثر می داند: ایجاد تغییر با استفاده از یک رسانه ممکن نیست. باید همراه با یک برنامه ریزی جامع از خانواده گرفته تا مراکز آموزشی و حتی محیط های کاری و محیط هایی که مردم در آنجا جمع می شوند مثل استادیوم ها صورت بگیرد. آموزش هم باید به شکل های مختلف و به اقتضای سنین مختلف باشد. بدون تردید تلویزیون به دلیل تصویری بودنش و مخاطبان زیادی که دارد، می تواند خیلی تاثیر گذار باشد. دکتر محیط در خصوص نوع پیغامی که به مردم داده می گردد به نکته مهمی اشاره می نماید: باید پیغام بهداشتی را از درس اخلاق جدا کنیم، یعنی مردم نیاید احساس نمایند که ما داریم در زندگی آنها دخالت می کنیم. پیغام باید حاوی این نکته باشد که ما نمی خواهیم بگوییم که با دوستان تان دست بدهید یا ندهید اما اگر دست بدهید و بعدش دست تان را نشویید، ممکن است باعث انتقال بیماری گردد. دکتر ناظمی هم به عنصر تکرار اشاره می نماید و می گوید: برای اینکه یک چیزی را فراموش نکنیم، باید مرتباً تکرار گردد تا در رفتارمان نهادینه گردد. مثل کلاس اولی ها برای اینکه معلم به آنها حروف را یاد بدهد آن قدر تکرار می نماید تا دیگر از فکر بچه ها بیرون نرود. تلویزیون هم می تواند با ساختن انیمیشن ها و یا گفتارهای کوتاه که در میان برنامه ها پخش می گردد و یا ساختن پیغام هایی برای بچه ها (چون بچه ها خیلی روی والدین تاثیر دارند) وتکرار این پیغام ها، باعث تغییر رفتار در جامعه گردد.

چشم و هم چشمی

هم نوایی، متابعت و همچون سازی سه واژه ای است که دکتر ناظمی در تغییر رفتار جامعه بسیار موثر می داند. پیروی از دیگران و همدیگر معنی هم نوایی است. به اعتقاد وی، می توانیم از نفوذ اجتماعی هم نوایی استفاده کنیم. مثلاً وقتی ما به یک مراسم عزاداری می رویم، همه لباس سنگین و حتی المقدور مشکی می پوشند. اگر یک نفر از در وارد گردد و لباسی پوشیده باشد که مناسب مراسم عروسی است، شاید کسی به او حرفی نزند ولی به خاطر فشار اجتماعی غیر مستقیمی که به او وارد می گردد، از مراسم بیرون می رود. اگر در سطح جامعه جا بیفتد که با توجه به شرایط پیش آمده نباید دست بدهیم وروبوسی کنیم، همه به همدیگر نگاه می نمایند و این کار را نمی نمایند. بعلاوه همان طور که قبلاً هم گفته شد رسانه ها با الگو سازی و همچون سازی مردم با این الگوها و تکرار مداوم این پیغام ها می توانیم رفتار جامعه را تغییر دهیم. دکتر محیط یادآور می گردد باید به مردم این گونه آموزش بدهیم که دست دادن و روبوسی نکردن به معنی از بین رفتن صمیمیت نیست و یک دوره کوتاه مدت و گذرا است. دکتر ناظمی حرف هایش را با یک توصیه مهم به سرانجام می برد: اگر به همکارانمان رسیدیم، اگر دوستانمان را دیدیم یا اگر اقوام مان را بعد از چند ماه دیدار کردیم، برای اینکه نه آنها از دست ما دلگیر شوند و نه ما کاری غیر بهداشتی انجام داده باشیم، وقتی به هم می رسیدیم، بعد از سلام و احوال پرسی می توانیم شرح بدهیم که خیلی دلم می خواست می بوسیدمت ولی بهتر است فعلاً این کار را نکنیم.

منبع:روزنامه سلامت ،شماره 233

/س

منبع: راسخون