14 راه برای آرام کردن خودتان وقتی زندگی به شما سخت گرفته و در حال سپری کردن روز بدی هستید - دنیای ویدئو

یادآوری بعضی از آسیب های روانی گذشته، همانند یک نشخوار فکری آزارنده هستند که در کوتاه مدت علاجی برای آنها پیدا نمی گردد.

اما اگر نمی گردد مسائل را به کل حل کرد، دست کم می گردد مسکن تجویز کرد:

1- قدم بزنید: قدم زدن بیش از چیزی که تصور می کنید، آرامش می بخشد و یاری می نماید که افکارتان بازسازی گردد و زاویه دید تازه پیدا کنید.

2- یک روز را بی دغدغه سپری کنید و به خودتان مرخص بدهید و کاری را که دوست دارید انجام بدهید.

3- بخشنده باشید: به غریبه ای یاری کنید. عمل بخشندگی ما را دلگرم می نماید و به ما آرامش می دهد.

4- به خیایان شلوغ یا کافی شاپی بروید و خودتان را از تنهایی بیرون بیاورید. لازم نیست با کسی صحبت کنید. نفس حضور در میان اجتماع مهم است.

5- خودآموزی کنید: در خصوص چیزی تحقیق کنید. لازم نیست اصلا این محدود به زمینه کاری یا تحصیلی شما باشد. بعد این را با قالبی زیبا وارد شبکه های اجتماعی کنید. معمولا اگر موضوع تحقیق شما مجذوب کننده باشد، استقبال خوبی از آن می گردد. این می تواند یک موضوع تاریخی با پاسخ به یک سؤال شایع یا هر چیز دیگری باشد.

6- آماده سازی: تجربه نشان داده اگر غروب یا شب قبل از یک روز کاری برایش برنامه بنویسید از حیرانی و آشفتگی آغاز روز به درمی آیید و کارهایتان هدف دارتر می گردد.

7- فهرستی از 20 ویژگی خوبتان بنویسید. حتی اگر نشد 10 تا یا کمتر هم کافی است. در خصوص هر ویژگی سه جهار خط شرح اضافه کنید.

8- به جهت خود ادامه دهید: جهتهای طولانی، با پیمودن گام های کوتاه طی می شوند.

9- یک تفریح قدیمی که ترک نموده اید را دوباره انجام بدهید: رنگ آمیزی با مدادرنگی، توپ بازی، بازی منچ، گوش کردن موسیقی با نوار کاست و …

10- اولویت بندی کنید تا کمتر سراسیمه باشید: بعضی از ماها گاه به گاه وارد فازی ایده آلیستی می شویم و بعد سعی می کنیم همه کارهای بزرگ و. کوچک را به برترین شیوه با هم انجام بدهیم. قدم های اول را با امید برمی داریم، اما بعد طبعا خستگی بر ما غلبه می نماید و سریع وارد فاز افسردگی می شویم. پس بهتر است از همان اول با اولویت بندی، توقع زیاد برای خودمان ایجاد نکنیم.

11- بخوابید: 7 تا 9 ساعت خواب هر کسی را آرام می نماید.

12- شوخی کنید و کارهای به ظاهر بچگانه یا حتی احمقانه ای کنید: این می تواند جست و خیر با یک موسیقی یا تظاهر به ذوق کردن برای یک غذای محبوب باشد.

13- آن احساس آه و ناله درونی خودتان را محدود کنید و نگذارید پر و بال پیدا کند. چیزهایی که مدام در مغزتان عادت دارید تکرار کنید: چه کار مزخرفی، این هم شد زندگی، چقدر بدشانسم، لعنت به فلانی!

14- وقت برای نوشتن بگذارید: نوشتن اثر جادویی دارد. دو سه پاراگراف در هر روز در دفترچه ای در خصوص احساس خود یا رخدادهای روز بنویسید یا اصلا وبلاگی را آغاز کنید!