درسم خوب نبود ولی خوره کتاب را از بچگی داشتم - دنیای ویدئو

محمدرضا آقایی در گفت وگو با خبرنگار ایبنا، با بیان اینکه آغاز علاقه اش به کتابخوانی مربوط به داستان جابجایی ساختمان محل کار پدرش در سال های خیلی دور می گردد، تعریف می نماید: بچه که بودم، پدرم سرایدار اداره راه بود. آن موقع می خواستند، ساختمان این اداره را به محل جدید منتقل نمایند. من دیدم که در انباریِ اداره تعدادی مجله هست، یکی از آنها را برداشتم. پشت آن مجله، تصویری بود از یک پیرمرد با شمشیری در دست و پر طاووسی به کمر بود. آن موقع هنوز مدرسه نمی رفتم، بنابراین مجله را بیرون بردم و دادم به کسی تا آن را برایم بخواند، چند نفری من را دست انداختند، بقیه هم گفتند وقت نداریم. دقیقا خاطرم هست مقابل شهربانی رفتم و آنجا از افسر جوانی یاری خواستم. او به من شرح داد آن عکس متعلق به فردی به نام آنتونی کویین بازیگر سینمای هالیوود است که نقش حمزه عموی پیامبر (ص) را در فیلم محمد رسول الله (ص) بازی نموده است.

سینما و کتابخوانی باعث شد به درس هم علاقه پیدا کنم

آقایی با اشاره به اینکه آن داستان باعث شد به خودم قول بدهم که مطالب حوزه سینما را در مجلات دنبال کنم، می گوید: متاسفانه درسم از ابتدا خوب نبود و همواره مادرم مشق هایم را می نوشت اما ماجرای سینما و کتابخوانی به مرور باعث شد به درس هم علاقه نشان بدهم.

وی با بیان اینکه از سال 59 یعنی 9 سالگی از روستا به شهر (تربت حیدریه) آمده است، اضافه می نماید: از همان زمان یعنی حدودا اوایل انقلاب کتابخوانی را به صورت مستمر آغاز کردم و آثاری مانند ناخدای پانزده ساله، سفر به مرکز زمین، جزیره اسرارآمیز جزو اولین کتاب هایی بودند که خواندم.

این پاکبان خراسانی که دیپلم علوم انسانی دارد، می گوید: سال 72 کنکور هم شرکت کردم اما قبول نشدم اما الان سنم بالا رفته و گرفتاری های زندگی هم زیاد شده و اُنس دریافت دوباره با محیط درس، کمی سخت است بنابراین امکان ادامه تحصیل برایم فراهم نیست.

او ادامه می دهد: معتقدم کسی که کتابخوان خوبی است، می تواند درسخوان خوبی نباشد و یا برعکس؛ کسی که در درس پیروز است، می تواند کتابخوان خوبی نباشد، خیلی ها را می شناسم که برای مدرک تحصیلی درس خوانده اند اما کتاب را تنها از سر علاقه می خوانند.

اولویتم در مطالعه، تاریخ معاصر ایران است

این پاکبان کتابخوان که معتقد است که علاقه اش به سینما باعث کتابخوان شدنش بوده است، می گوید: الان بیشتر اولویت ام برای مطالعه تاریخ معاصر ایران و سینماست، البته گاهی هم کتاب های متفرقه را می خوانم.

محمدرضا آقایی یک دختر 14 ساله و یک پسر هشت ساله دارد و یادآور می گردد که انگیزه و رفتار او در کتابخوانی باعث شده که فرزندانش نیز کتابخوان شوند و الان علاوه بر مطالعه کتاب، درس هایشان هم خیلی خوب است و صرفا کتاب های درسی را مطالعه نمی نمایند.

او با بیان اینکه سنین نوجوانی برای علاقه مند کردن فرزندان به کتاب خوانی دیر است، می گوید: به نظر من باید از سنین پایین تر و کودکی فرزندان مان را به کتاب علاقه مند کنیم هرچند هیچ موقع برای این کار دیر نیست، اما بهتر است از کودکی فرزندان مان را با کتاب مانوس کنیم، من هم با فرزندانم همین کار را کردم.

آقایی که در هر سه کتابخانه شهید بهشتی، مرحوم عبداللهی و کاشانی تربت حیدریه عضو است و تا به امروز حدود 11 هزار جلد کتاب خوانده و سال 97 از لحاظ خوانش تعداد کتاب در استان نفر اول شده و بارها از سوی نهاد کتابخانه های عمومی خراسان رضوی، شهرداری و شورای شهر تربت حیدریه مورد تقدیر قرار گرفته است، می گوید: زنگ ها برای که به صدا درمی آید از ارنست همینگوی، کلیدر و اوسنه بابا سبحان از محمود دولت آبادی، صد سال تنهایی از گابریل گارسیا مارکز، بینوایان از ویکتور هوگو، جنایت و مکافات از داستایوفسکی و داش آکل از صادق راهنمایی، بخشی از کتاب های مورد علاقه ام هستند.

این پاکبان که به گفته خودش همچنان روزی 3 الی 4 ساعت مطالعه می نماید، آرزوی بازگشایی دوباره سینمای شهرش را دارد و می گوید: از سینما خیلی خاطره دارم. آن موقع بعد از سانس 9 که آخرین سانس سینما در شبانه روز بود، فیلم های روز بعد را تعیین می کردند، من آنقدر طاقت نداشتم که تا روز بعد صبر کنم، بنابراین ساعت 9 شب به سینما می رفتم تا از فیلم روز بعد آگاه شوم. اوایل سال 58 فیلمی از خسرو پرویزی روی پرده سینما بود به اسم چلچراغ، به خاطر دارم با برادرم ساعت 9 صبح به سینما رفتیم و تا 11 شب پشت سر هم در هفت سانس این فیلم را تماشا کردیم!

در همه شرایط کتاب بخوانیم، حتی کنار کرونا

وی گریزی هم به کرونا می زند و می گوید: کرونا مردم را از لحاظ روحی خیلی به هم ریخته و واقعا مسائل معیشتی مردم بسیار است، اما باید سعی کنیم در همه شرایط کتاب را بخوانیم.

وی ادامه می دهد: پدر من سه سال است که سکته نموده و قادر به حرکت نیست و در روستا زندگی می نماید که با تربت 25 کیلومتر فاصله دارد من هفته ای سه بار برای استحمام پدرم به آنجا می روم، چون نظافت چی شهرداری هستم، از ساعت 3 تا 12 شب هم مشغول به کار هستم، مسئولیت خانواده و فرزندانم را هم به عهده دارم، اما کتابم را هم می خوانم و فیلمم را هم می بینم.

او می گوید: وقتی عشق به چیزی باشد، فرعیات را خود به خود حل می نماید، اتفاقا کتاب در این برهه زمانی به انسان احساس آرامش می دهد. وقتی کتاب می خوانم به تعداد صفحات اش نگاه نمی کنم، و کوشش می کنم حتما آن را تمام کنم. مدتی قبل کتابی تاریخی را از کتابخانه به امانت گرفتم از کتابخانه که بیرون آمدم آغاز به خواندن این کتاب کردم وقتی به خودم آمدم دیدم دو کیلومتر از منزل دور شده ام!

آقایی همچنین با بیان اینکه هر روز چهار روزنامه قدس، خراسان، اطلاعات و جام جم را هم مطالعه می نماید، می گوید: من معمولا پیاده به منزل می روم، هر روز این چهار روزنامه را در فاصله رسیدن به منزل مطالعه می کنم. به نظر من هیچ توجیه ای برای کتاب نخواندن وجود ندارد.